Hakan

See also: hakan and Håkan

Turkish

Etymology

From Persian خاقان (xâqân), an Persianized variant of Old Turkic 𐰴𐰍𐰣 (qaɣan). Cognate with Turkish Kaan, kağan.

Pronunciation

• IPA^(key): /haːˈkɑn/

Proper noun

Hakan

1. a male given name; means Turkish ruler

Declension

    declension of Hakan

	singular	plural
nominative	Hakan	Hakanlar
accusative	Hakan'ı	Hakanları
dative	Hakan'a	Hakanlara
locative	Hakan'da	Hakanlarda
ablative	Hakan'dan	Hakanlardan
genitive	Hakan'ın	Hakanların

    possessive of Hakan

	singular	plural
benim (my)	Hakan'ım	Hakanlarım / Hakan'larım
senin (your)	Hakan'ın	Hakanların / Hakan'ların
onun (his/her/its)	Hakan'ı	Hakanları / Hakan'ları
bizim (our)	Hakan'ımız	Hakanlarımız / Hakan'larımız
sizin (your)	Hakan'ınız	Hakanlarınız / Hakan'larınız
onların (their)	Hakan'ı / Hakanları / Hakan'ları	Hakanları / Hakan'ları

See also

• khagan