See also: iunius

Latin

edit

Alternative forms

edit

Etymology

edit

From Iūnō +‎ -ius.

Pronunciation

edit

Proper noun

edit

Iūnius m (genitive Iūniī or Iūnī); second declension

  1. A Roman gens.
  2. June (short for mēnsis Iūnius)

Declension

edit

Second-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative Iūnius Iūniī
Genitive Iūniī
Iūnī1
Iūniōrum
Dative Iūniō Iūniīs
Accusative Iūnium Iūniōs
Ablative Iūniō Iūniīs
Vocative Iūnī Iūniī

1Found in older Latin (until the Augustan Age).

Adjective

edit

Iūnius (feminine Iūnia, neuter Iūnium); first/second-declension adjective

  1. Of the Junian gens
  2. Alternative letter-case form of iūnius: of June

Declension

edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative Iūnius Iūnia Iūnium Iūniī Iūniae Iūnia
Genitive Iūniī Iūniae Iūniī Iūniōrum Iūniārum Iūniōrum
Dative Iūniō Iūniō Iūniīs
Accusative Iūnium Iūniam Iūnium Iūniōs Iūniās Iūnia
Ablative Iūniō Iūniā Iūniō Iūniīs
Vocative Iūnie Iūnia Iūnium Iūniī Iūniae Iūnia

See also

edit