See also: keng, kēng, kẻng, kèng, kéng, kěng, and keng'

Luxembourgish

edit

Etymology

edit

From Old High German kīmo, from Proto-Germanic *kīmô. Cognate with German Keim, Dutch kiem.

Pronunciation

edit

Noun

edit

Kéng f (plural Kéngen)

  1. sprout, germ
edit