Moritasgus
Latin edit
Etymology edit
From Gaulish *Moritasgos, from *tasgos.
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /mo.riˈtas.ɡus/, [mɔrɪˈt̪äs̠ɡʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /mo.riˈtas.ɡus/, [moriˈt̪äsɡus]
Proper noun edit
Moritasgus m sg (genitive Moritasgī); second declension
Declension edit
Second-declension noun, singular only.
Case | Singular |
---|---|
Nominative | Moritasgus |
Genitive | Moritasgī |
Dative | Moritasgō |
Accusative | Moritasgum |
Ablative | Moritasgō |
Vocative | Moritasge |
References edit
- Moritasgus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.