Muza
Latin edit
Etymology edit
Borrowed from Ancient Greek Μούζα (Moúza).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /ˈmuːz.za/, [ˈmuːz̪d̪͡z̪ä]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈmud.d͡za/, [ˈmud̪ː͡z̪ä]
Proper noun edit
Mūza f sg (genitive Mūzae); first declension
Declension edit
First-declension noun, with locative, singular only.
Case | Singular |
---|---|
Nominative | Mūza |
Genitive | Mūzae |
Dative | Mūzae |
Accusative | Mūzam |
Ablative | Mūzā |
Vocative | Mūza |
Locative | Mūzae |