Olizon
Latin edit
Etymology edit
Borrowed from Ancient Greek Ὀλιζών (Olizṓn).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /oˈliz.zoːn/, [ɔˈlʲɪz̪d̪͡z̪oːn]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /oˈlid.d͡zon/, [oˈlid̪ː͡z̪on]
Proper noun edit
Olizōn f sg (genitive Olizōnis); third declension
Declension edit
Third-declension noun, with locative, singular only.
Case | Singular |
---|---|
Nominative | Olizōn |
Genitive | Olizōnis |
Dative | Olizōnī |
Accusative | Olizōnem |
Ablative | Olizōne |
Vocative | Olizōn |
Locative | Olizōnī Olizōne |