Oosten

See also: oosten

Dutch

Etymology

From oosten (“(the) east”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈoːs.tə(n)/
• Hyphenation: Oos‧ten
• Rhymes: -oːstən

Noun

Oosten n (uncountable)

1. Superseded spelling of oosten.

   De zon gaat op in het Oosten.

   The sun rises in the East.

2. the Orient, Oriental countries and cultures, the East, the Eastern world

   De beschaving kwam op in het Oosten.

   Civilisation arose in the East.

Synonyms

• Oriënt m

Antonyms

• Westen n

Derived terms

• Oosterling m
• Oosters (adjective)
• Midden-Oosten n
• Nabije Oosten n
• Noordoosten n
• Verre Oosten n
• Zuidoosten n
• veroosteren (verb)

Related terms

• Oostblok n
• Oostland n
• Oostzee