Rabocentus
Latin
editEtymology
editFrom Thracian *Rabokenthos.
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /ra.boˈken.tus/, [räbɔˈkɛn̪t̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ra.boˈt͡ʃen.tus/, [räboˈt͡ʃɛn̪t̪us]
Proper noun
editRabocentus m sg (genitive Rabocentī); second declension
Declension
editSecond-declension noun, singular only.
Case | Singular |
---|---|
Nominative | Rabocentus |
Genitive | Rabocentī |
Dative | Rabocentō |
Accusative | Rabocentum |
Ablative | Rabocentō |
Vocative | Rabocente |
References
edit- Rabocentus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.