Reconstruction:Proto-Celtic/strutis
Proto-Celtic
editEtymology
editOnly Balto-Slavic cognates are known, such as Polish stryj (“uncle”).[1]
Adjective
edit*strutis
Inflection
editI-stem | |||
---|---|---|---|
masculine | singular | dual | plural |
nominative | *strutis | *strutī | *strutīs |
vocative | *struti | *strutī | *strutīs |
accusative | *strutim | *strutī | *strutims |
genitive | *strutēs | *strutyou | *strutyom |
dative | *strutē | *strutibom | *strutibos |
instrumental | *strutī | *strutibim | *strutibis |
feminine | singular | dual | plural |
nominative | *strutis | *strutī | *strutīs |
vocative | *struti | *strutī | *strutīs |
accusative | *strutim | *strutī | *strutims |
genitive | *strutēs | *strutyou | *strutyom |
dative | *strutē | *strutibom | *strutibos |
instrumental | *strutī | *strutibim | *strutibis |
neuter | singular | dual | plural |
nominative | *struti | *strutī | *strutyā |
vocative | *struti | *strutī | *strutyā |
accusative | *struti | *strutī | *strutyā |
genitive | *strutois | *strutois | *strutyom |
dative | *strutē | *strutibom | *strutibos |
instrumental | *strutī | *strutibim | *strutibis |
Descendants
editReferences
edit- ^ Matasović, Ranko (2009) “*struti-”, in Etymological Dictionary of Proto-Celtic (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 9), Leiden: Brill, →ISBN, pages 357-358