Reconstruction:Proto-Germanic/wardamann-
Proto-Germanic
editEtymology
editFrom *wardaz (“guard”) + *mann- (“man”).
Noun
edit*wardamann- m[1]
Inflection
editconsonant stemDeclension of *wardamann- (consonant stem) | |||
---|---|---|---|
singular | plural | ||
nominative | *wardamann- | *wardamanniz | |
vocative | *wardamann | *wardamanniz | |
accusative | *wardamannų | *wardamannunz | |
genitive | *wardamanniz | *wardamannǫ̂ | |
dative | *wardamanni | *wardamannumaz | |
instrumental | *wardamannē | *wardamannumiz |
Descendants
edit- Proto-West Germanic: *wardamann
- Old Norse: varðmaðr
- Icelandic: varðmaður
References
edit- ^ Orel, Vladimir (2003) “*warda-mann-”, in A Handbook of Germanic Etymology[1], Leiden: Brill, →ISBN, page 448