From Proto-Japonic *əku (“to get up; to rise”).
*oke
- to get up
- to rise
- Northern Ryukyuan:
- Kikai: 起ぃゆい (uïyui, wïïyui)
- Kunigami: 起き゚るん (fukirun)
- Northern Amami-Oshima: 起るり (fïïruri)
- Okinawan: 起きゆん (ukiyun)
- Oki-No-Erabu: 起いゆん (uiyun)
- Southern Amami-Oshima: 起ひぃーゅむっ ('wïhïïyum)
- Toku-No-Shima: 起いゆい (uiyui)
- Yoron: 起いゆん (uiyun)
- Southern Ryukyuan:
- Miyako: 起ㇲ゙ (ukiz)
- Yaeyama: 起きるん (ukirun)
- Yonaguni: 起ぎるん (ugirun)
- Thorpe, Maner Lawton (1983) Ryūkyūan Language History[1], Doctoral dissertation. University of Southern California, page 321