Sangala
Latin edit
Etymology edit
Borrowed from Ancient Greek Σάγγαλα (Sángala).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /ˈsan.ɡa.la/, [ˈs̠äŋɡäɫ̪ä]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈsan.ɡa.la/, [ˈsäŋɡälä]
Proper noun edit
Sangala n pl (genitive Sangalōrum); second declension
Declension edit
Second-declension noun (neuter), with locative, plural only.
Case | Plural |
---|---|
Nominative | Sangala |
Genitive | Sangalōrum |
Dative | Sangalīs |
Accusative | Sangala |
Ablative | Sangalīs |
Vocative | Sangala |
Locative | Sangalīs |
References edit
- “Sangala”, in William Smith, editor (1854, 1857), A Dictionary of Greek and Roman Geography, volume 1 & 2, London: Walton and Maberly