Strukiel

Polish

Etymology

From strukać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈstru.kjɛl/
• Rhymes: -ukjɛl
• Syllabification: Stru‧kiel

Proper noun

Strukiel m pers

1. a male surname

Declension

Declension of Strukiel

	singular	plural
nominative	Strukiel	Strukielowie
genitive	Strukiela	Strukielów
dative	Strukielowi	Strukielom
accusative	Strukiela	Strukielów
instrumental	Strukielem	Strukielami
locative	Strukielu	Strukielach
vocative	Strukielu	Strukielowie

Proper noun

Strukiel f (indeclinable)

1. a female surname