Tarsuras
Latin edit
Etymology edit
From Ancient Greek Ταρσούρας (Tarsoúras).
Pronunciation edit
- (Classical Latin) IPA(key): /tarˈsuː.raːs/, [t̪ärˈs̠uːräːs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /tarˈsu.ras/, [t̪ärˈsuːräs]
Proper noun edit
Tarsūrās m sg (genitive Tarsūrae); first declension
Declension edit
First-declension noun (masculine Greek-type with nominative singular in -ās), singular only.
Case | Singular |
---|---|
Nominative | Tarsūrās |
Genitive | Tarsūrae |
Dative | Tarsūrae |
Accusative | Tarsūrān |
Ablative | Tarsūrā |
Vocative | Tarsūrā |
References edit
- “Tarsuras”, in William Smith, editor (1854, 1857), A Dictionary of Greek and Roman Geography, volume 1 & 2, London: Walton and Maberly