Latin

edit

Etymology

edit

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Noun

edit

Valachus m (genitive Valachī); second declension

  1. Vlach
    • 1581, Alexander Guagnini, Sarmatiae Europeae descriptio, quae regnum Poloniae, Lituaniam, Samogitiam, Russiam, Massoviam, Prussiam, Pomeraniam, Livoniam, et Moschoviae, Tartariaeque partem complectitur [Description of European Sarmatia, Which Encompasses the Kingdom of Poland, Lithuania, Samogitia, Russia, Mazovia, Prussia, Pomerania, Livonia, Muscovy, and Part of Tartary], folio 1r:
      Altera Europæa Sauromatia dicitur: cuius coloni ſunt Poloni, Ruſſi ſiue Ruteni, Lituani, Maſouitę, Prutenni, Pomerani, Liuones, Moſchouitę, Goti, Alani, Valachi, & Tartari qui in hac ripa Tanais fluuij occidentali, iuxta Pontum Euxinum degunt.
      The other is called European Sauromatia, whose inhabitants are Poles, Russians or Ruthenians, Lithuanians, Mazovians, Prussians, Pomeranians, Livonians, Muscovites, Goths, Alans, Vlachs, and the Tartars who live on this western bank of the Don river, near the Black Sea.

Declension

edit

Second-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative Valachus Valachī
Genitive Valachī Valachōrum
Dative Valachō Valachīs
Accusative Valachum Valachōs
Ablative Valachō Valachīs
Vocative Valache Valachī