Latin edit

Etymology edit

Westsaxō +‎ -ia

Proper noun edit

Westsaxōnia f sg (genitive Westsaxōniae); first declension

  1. (Medieval Latin) Wessex
    • c. 1340, John of Glastonbury, Cronica sive Antiquitates Glastoniensis Ecclesie; republished as David Townsend, transl., edited by James P. Carley, The Chronicle of Glastonbury Abbey [], 1985, →ISBN, page 80:
      Cerdicus autem postquam regnauerat in Westsaxonia quindecim annis moritur et successit ei Kinricus filius suus viginti septem annis regnaturus.
      After Cerdic had reigned in Wessex for fifteen years he died, and his son Cynric, who reigned for twenty-seven years, succeeded him.

Declension edit

First-declension noun, singular only.

Case Singular
Nominative Westsaxōnia
Genitive Westsaxōniae
Dative Westsaxōniae
Accusative Westsaxōniam
Ablative Westsaxōniā
Vocative Westsaxōnia