Turkish edit

Etymology edit

From abartıcı +‎ -lık.

Noun edit

abartıcılık (definite accusative abartıcılığı, plural abartıcılıklar)

  1. The habit of exaggerating.

Declension edit

Inflection
Nominative abartıcılık
Definite accusative abartıcılığı
Singular Plural
Nominative abartıcılık abartıcılıklar
Definite accusative abartıcılığı abartıcılıkları
Dative abartıcılığa abartıcılıklara
Locative abartıcılıkta abartıcılıklarda
Ablative abartıcılıktan abartıcılıklardan
Genitive abartıcılığın abartıcılıkların

References edit