abitu
Basque edit
Etymology edit
From Spanish hábito (“habit”).
Pronunciation edit
Noun edit
abitu inan
Declension edit
Declension of abitu (inanimate, ending in vowel)
indefinite | singular | plural | |
---|---|---|---|
absolutive | abitu | abitua | abituak |
ergative | abituk | abituak | abituek |
dative | abituri | abituari | abituei |
genitive | abituren | abituaren | abituen |
comitative | abiturekin | abituarekin | abituekin |
causative | abiturengatik | abituarengatik | abituengatik |
benefactive | abiturentzat | abituarentzat | abituentzat |
instrumental | abituz | abituaz | abituez |
inessive | abitutan | abituan | abituetan |
locative | abitutako | abituko | abituetako |
allative | abitutara | abitura | abituetara |
terminative | abitutaraino | abituraino | abituetaraino |
directive | abitutarantz | abiturantz | abituetarantz |
destinative | abitutarako | abiturako | abituetarako |
ablative | abitutatik | abitutik | abituetatik |
partitive | abiturik | — | — |
prolative | abitutzat | — | — |
Derived terms edit
- abitu-hartze (“taking vows”)
- abitu-janzte (“taking vows”)
- abitua hartu (“to take vows”)
- abitua jantzi (“to take vows”)
Further reading edit
Latin edit
Noun edit
abitū