abrelictus
Latin
editEtymology
editFrom ab- (“from, away”) + relictus (“forsaking, abandoning”), from relinquō (“leave, abandon, relinquish”).
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /ab.reˈlik.tus/, [äbrɛˈlʲɪkt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ab.reˈlik.tus/, [äbreˈlikt̪us]
Adjective
editabrelictus (feminine abrelicta, neuter abrelictum); first/second-declension adjective
Declension
editFirst/second-declension adjective, with locative.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | abrelictus | abrelicta | abrelictum | abrelictī | abrelictae | abrelicta | |
Genitive | abrelictī | abrelictae | abrelictī | abrelictōrum | abrelictārum | abrelictōrum | |
Dative | abrelictō | abrelictō | abrelictīs | ||||
Accusative | abrelictum | abrelictam | abrelictum | abrelictōs | abrelictās | abrelicta | |
Ablative | abrelictō | abrelictā | abrelictō | abrelictīs | |||
Vocative | abrelicte | abrelicta | abrelictum | abrelictī | abrelictae | abrelicta | |
Locative | abrelictī | abrelictae | abrelictī | abrelictīs |
Synonyms
edit- (deserted): dērelictus
References
edit- “abrelictus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- abrelictus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.