Latin

edit

Etymology

edit

Perfect passive participle of absūmō.

Participle

edit

absūmptus (feminine absūmpta, neuter absūmptum); first/second-declension participle

  1. diminished
  2. destroyed

Declension

edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative absūmptus absūmpta absūmptum absūmptī absūmptae absūmpta
Genitive absūmptī absūmptae absūmptī absūmptōrum absūmptārum absūmptōrum
Dative absūmptō absūmptō absūmptīs
Accusative absūmptum absūmptam absūmptum absūmptōs absūmptās absūmpta
Ablative absūmptō absūmptā absūmptō absūmptīs
Vocative absūmpte absūmpta absūmptum absūmptī absūmptae absūmpta

References

edit
  • absumptus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • absumptus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.