accantus
Latin
editEtymology
editPerfect passive participle of accanō
Participle
editaccantus (feminine accanta, neuter accantum); first/second-declension participle
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | accantus | accanta | accantum | accantī | accantae | accanta | |
Genitive | accantī | accantae | accantī | accantōrum | accantārum | accantōrum | |
Dative | accantō | accantō | accantīs | ||||
Accusative | accantum | accantam | accantum | accantōs | accantās | accanta | |
Ablative | accantō | accantā | accantō | accantīs | |||
Vocative | accante | accanta | accantum | accantī | accantae | accanta |
References
edit- “accantus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press