acefaliczny

Polish

Etymology

From acefalia +‎ -iczny. First attested in 1929.

Pronunciation

• IPA^(key): /a.t͡sɛ.faˈlit͡ʂ.nɨ/
• Rhymes: -it͡ʂnɨ
• Syllabification: a‧ce‧fa‧licz‧ny

Adjective

acefaliczny (not comparable, no derived adverb)

1. acephalous (having no head)

   Synonym: bezgłowy

2. (social sciences, political science, sociology) acephalous (a system of society without centralised state authority, where power is welded amongst groups of community entities e.g. clans)

Declension

Declension of acefaliczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	acefaliczny		acefaliczna	acefaliczne	acefaliczni	acefaliczne
genitive	acefalicznego		acefalicznej	acefalicznego	acefalicznych
dative	acefalicznemu		acefalicznej	acefalicznemu	acefalicznym
accusative	acefalicznego	acefaliczny	acefaliczną	acefaliczne	acefalicznych	acefaliczne
instrumental	acefalicznym		acefaliczną	acefalicznym	acefalicznymi
locative	acefalicznym		acefalicznej	acefalicznym	acefalicznych

Related terms

nouns

• (obsolete) acefal
• acefalia

 

Further reading

• acefaliczny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego