Galician

edit

Etymology 1

edit

From Old Galician-Portuguese doito (13th century, Cantigas de Santa Maria), from Vulgar Latin *adductus, from ductus (guided), from dūcō (to lead).[1] Cognate with Spanish ducho.

Pronunciation

edit

Adjective

edit

adoito (feminine adoita, masculine plural adoitos, feminine plural adoitas)

  1. accustomed, used to
    Synonym: afeito
  2. experienced, skilled
    Synonym: destro
Derived terms
edit
edit

Adverb

edit

adoito

  1. usually

References

edit
  • Ernesto González Seoane, María Álvarez de la Granja, Ana Isabel Boullón Agrelo (20062022) “doito”, in Dicionario de Dicionarios do galego medieval (in Galician), Santiago de Compostela: ILG
  • Xavier Varela Barreiro, Xavier Gómez Guinovart (20062018) “doit”, in Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval (in Galician), Santiago de Compostela: ILG
  • adoito” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
  • adoito” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
  1. ^ Joan Coromines, José A. Pascual (1983–1991) “ducho”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos

Etymology 2

edit

Verb

edit

adoito

  1. first-person singular present indicative of adoitar