aequidistans
Latin edit
Etymology edit
Present participle of aequidistō
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /ae̯.kʷiˈdis.tans/, [äe̯kʷɪˈd̪ɪs̠t̪ä̃ːs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /e.kwiˈdis.tans/, [ekwiˈd̪ist̪äns]
Adjective edit
aequidistāns (genitive aequidistantis); third-declension one-termination adjective
Declension edit
Third-declension one-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | aequidistāns | aequidistantēs | aequidistantia | ||
Genitive | aequidistantis | aequidistantium | |||
Dative | aequidistantī | aequidistantibus | |||
Accusative | aequidistantem | aequidistāns | aequidistantēs | aequidistantia | |
Ablative | aequidistantī | aequidistantibus | |||
Vocative | aequidistāns | aequidistantēs | aequidistantia |
Descendants edit
- Catalan: equidistant
- French: équidistant
- Galician: equidistante
- Italian: equidistante
- Occitan: eqüidistant
- Portuguese: equidistante
- Spanish: equidistante
References edit
- “aequidistans”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- aequidistans in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.