afallaşmak

Turkish

Verb

afallaşmak (third-person singular simple present afallaşır)

1. (intransitive) This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text {{rfdef}}.

Conjugation

Conjugation of afallaşmak (aorist in -V⁴r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive			afallaşmak
impersonal participle	imperfective		afallaşan
	perfective		afallaşmış
	prospective		afallaşacak
personal participle	non-prospective		afallaşdığım	afallaşdığın	afallaşdığı	afallaşdığımız	afallaşdığınız	afallaşdıkları
	prospective		afallaşacağım	afallaşacağın	afallaşacağı	afallaşacağımız	afallaşacağınız	afallaşacakları
verbal noun			afallaşma
way of doing			afallaşış
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	afallaşırım	afallaşırsın	afallaşır	afallaşırız	afallaşırsınız	afallaşırlar
		imperfective	afallaşıyorum	afallaşıyorsun	afallaşıyor	afallaşıyoruz	afallaşıyorsunuz	afallaşıyorlar
	past	perfective	afallaşdım	afallaşdın	afallaşdı	afallaşdık	afallaşdınız	afallaşdılar
		imperfective	afallaşıyordum	afallaşıyordun	afallaşıyordu	afallaşıyorduk	afallaşıyordunuz	afallaşıyorlardı (or afallaşıyordular)
	future		afallaşacağım	afallaşacaksın	afallaşacak	afallaşacağız	afallaşacaksınız	afallaşacaklar
inferential	perfective		afallaşmışım	afallaşmışsın	afallaşmış	afallaşmışız	afallaşmışsınız	afallaşmışlar
	aorist		afallaşırmışım	afallaşırmışsın	afallaşırmış	afallaşırmışız	afallaşırmışsınız	afallaşırlarmış (or afallaşırmışlar)
	imperfective		afallaşıyormuşum	afallaşıyormuşsun	afallaşıyormuş	afallaşıyormuşuz	afallaşıyormuşsunuz	afallaşıyorlarmış
conditional	simple		afallaşsam	afallaşsan	afallaşsa	afallaşsak	afallaşsanız	afallaşsalar
	perfective		afallaşsaydım	afallaşsaydın	afallaşsaydı	afallaşsaydık	afallaşsaydınız	afallaşsaydılar
optative			afallaşayım	afallaşasın	afallaşa	afallaşalım	afallaşasınız	afallaşalar
progressive			afallaşmaktayım	afallaşmaktasın	afallaşmakta	afallaşmaktayız	afallaşmaktasınız	afallaşmaktalar
necessitative			afallaşmalıyım	afallaşmalısın	afallaşmalı	afallaşmalıyız	afallaşmalısınız	afallaşmalılar
imperative				afallaş	afallaşsın		afallaşın	afallaşsınlar
Positive interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	afallaşır mıyım?	afallaşır mısın?	afallaşır mı?	afallaşır mıyız?	afallaşır mısınız?	afallaşırlar mı?
		imperfective	afallaşıyor muyum?	afallaşıyor musun?	afallaşıyor mu?	afallaşıyor muyuz?	afallaşıyor musunuz?	afallaşıyorlar mı?
	past	perfective	afallaşdım mı?	afallaşdın mı?	afallaşdı mı?	afallaşdık mı?	afallaşdınız mı?	afallaşdılar mı?
		imperfective	afallaşıyor muydum?	afallaşıyor muydun?	afallaşıyor muydu?	afallaşıyor muyduk?	afallaşıyor muydunuz?	afallaşıyorlar mıydı?
	future		afallaşacak mıyım?	afallaşacak mısın?	afallaşacak mı?	afallaşacak mıyız?	afallaşacak mısınız?	afallaşacaklar mı?
inferential	perfective		afallaşmış mıyım?	afallaşmış mısın?	afallaşmış mı?	afallaşmış mıyız?	afallaşmış mısınız?	afallaşmışlar mı?
	aorist		afallaşır mıymışım?	afallaşır mıymışsın?	afallaşır mıymış?	afallaşır mıymışız?	afallaşır mıymışsınız?	afallaşırlar mıymış?
	imperfective		afallaşıyor muymuşum?	afallaşıyor muymuşsun?	afallaşıyor muymuş?	afallaşıyor muymuşuz?	afallaşıyor muymuşsunuz?	afallaşıyorlar mıymış?
conditional	simple		afallaşsam mı?	afallaşsan mı?	afallaşsa mı?	afallaşsak mı?	afallaşsanız mı?	afallaşsalar mı?
	perfective		afallaşsa mıydım?	afallaşsa mıydın?	afallaşsa mıydı?	afallaşsa mıydık?	afallaşsa mıydınız?	afallaşsalar mıydı?
progressive			afallaşmakta mıyım?	afallaşmakta mısın?	afallaşmakta mı?	afallaşmakta mıyız?	afallaşmakta mısınız?	afallaşmaktalar mı?
necessitative			afallaşmalı mıyım?	afallaşmalı mısın?	afallaşmalı mı?	afallaşmalı mıyız?	afallaşmalı mısınız?	afallaşmalılar mı?
Negative declarative
infinitive			afallaşmamak
impersonal participle	imperfective		afallaşmayan
	perfective		afallaşmamış
	prospective		afallaşmayacak
personal participle	non-prospective		afallaşmadığım	afallaşmadığın	afallaşmadığı	afallaşmadığımız	afallaşmadığınız	afallaşmadıkları
	prospective		afallaşmayacağım	afallaşmayacağın	afallaşmayacağı	afallaşmayacağımız	afallaşmayacağınız	afallaşmayacakları
verbal noun			afallaşmama
way of doing			afallaşmayış
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	afallaşmam	afallaşmazsın	afallaşmaz	afallaşmayız	afallaşmazsınız	afallaşmazlar
		imperfective	afallaşmıyorum	afallaşmıyorsun	afallaşmıyor	afallaşmıyoruz	afallaşmıyorsunuz	afallaşmıyorlar
	past	perfective	afallaşmadım	afallaşmadın	afallaşmadı	afallaşmadık	afallaşmadınız	afallaşmadılar
		imperfective	afallaşmıyordum	afallaşmıyordun	afallaşmıyordu	afallaşmıyorduk	afallaşmıyordunuz	afallaşmıyorlardı
	future		afallaşmayacağım	afallaşmayacaksın	afallaşmayacak	afallaşmayacağız	afallaşmayacaksınız	afallaşmayacaklar
inferential	perfective		afallaşmamışım	afallaşmamışsın	afallaşmamış	afallaşmamışız	afallaşmamışsınız	afallaşmamışlar
	aorist		afallaşmazmışım	afallaşmazmışsın	afallaşmazmış	afallaşmazmışız	afallaşmazmışsınız	afallaşmazlarmış
	imperfective		afallaşmıyormuşum	afallaşmıyormuşsun	afallaşmıyormuş	afallaşmıyormuşuz	afallaşmıyormuşsunuz	afallaşmıyorlarmış
conditional	simple		afallaşmasam	afallaşmasan	afallaşmasa	afallaşmasak	afallaşmasanız	afallaşmasalar
	perfective		afallaşmasaydım	afallaşmasaydın	afallaşmasaydı	afallaşmasaydık	afallaşmasaydınız	afallaşmasaydılar
optative			afallaşmayayım	afallaşmayasın	afallaşmaya	afallaşmayalım	afallaşmayasınız	afallaşmayalar
progressive			afallaşmamaktayım	afallaşmamaktasın	afallaşmamakta	afallaşmamaktayız	afallaşmamaktasınız	afallaşmamaktalar
necessitative			afallaşmamalıyım	afallaşmamalısın	afallaşmamalı	afallaşmamalıyız	afallaşmamalısınız	afallaşmamalılar
imperative				afallaşma	afallaşmasın		afallaşmayın	afallaşmasınlar
Negative interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	afallaşmaz mıyım?	afallaşmaz mısın?	afallaşmaz mı?	afallaşmaz mıyız?	afallaşmaz mısınız?	afallaşmazlar mı?
		imperfective	afallaşmıyor muyum?	afallaşmıyor musun?	afallaşmıyor mu?	afallaşmıyor muyuz?	afallaşmıyor musunuz?	afallaşmıyorlar mı?
	past	perfective	afallaşmadım mı?	afallaşmadın mı?	afallaşmadı mı?	afallaşmadık mı?	afallaşmadınız mı?	afallaşmadılar mı?
		imperfective	afallaşmıyor muydum?	afallaşmıyor muydun?	afallaşmıyor muydu?	afallaşmıyor muyduk?	afallaşmıyor muydunuz?	afallaşmıyorlar mıydı?
	future		afallaşmayacak mıyım?	afallaşmayacak mısın?	afallaşmayacak mı?	afallaşmayacak mıyız?	afallaşmayacak mısınız?	afallaşmayacaklar mı?
inferential	perfective		afallaşmamış mıyım?	afallaşmamış mısın?	afallaşmamış mı?	afallaşmamış mıyız?	afallaşmamış mısınız?	afallaşmamışlar mı?
	aorist		afallaşmaz mıymışım?	afallaşmaz mıymışsın?	afallaşmaz mıymış?	afallaşmaz mıymışız?	afallaşmaz mıymışsınız?	afallaşmazlar mıymış?
	imperfective		afallaşmıyor muymuşum?	afallaşmıyor muymuşsun?	afallaşmıyor muymuş?	afallaşmıyor muymuşuz?	afallaşmıyor muymuşsunuz?	afallaşmıyorlar mıymış?
conditional	simple		afallaşmasam mı?	afallaşmasan mı?	afallaşmasa mı?	afallaşmasak mı?	afallaşmasanız mı?	afallaşmasalar mı?
	perfective		afallaşmasa mıydım?	afallaşmasa mıydın?	afallaşmasa mıydı?	afallaşmasa mıydık?	afallaşmasa mıydınız?	afallaşmasalar mıydı?
progressive			afallaşmamakta mıyım?	afallaşmamakta mısın?	afallaşmamakta mı?	afallaşmamakta mıyız?	afallaşmamakta mısınız?	afallaşmamaktalar mı?
necessitative			afallaşmamalı mıyım?	afallaşmamalı mısın?	afallaşmamalı mı?	afallaşmamalı mıyız?	afallaşmamalı mısınız?	afallaşmamalılar mı?

Further reading

• “afallaşmak”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Ayverdi, İlhan (2010) “afallaşmak”, in Misalli Büyük Türkçe Sözlük, a reviewed and expanded single-volume edition, Istanbul: Kubbealtı Neşriyatı