affirmaturus
Latin
editEtymology
editFuture active participle of affirmō.
Participle
editaffirmātūrus (feminine affirmātūra, neuter affirmātūrum); first/second-declension participle
- about to affirm
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | affirmātūrus | affirmātūra | affirmātūrum | affirmātūrī | affirmātūrae | affirmātūra | |
Genitive | affirmātūrī | affirmātūrae | affirmātūrī | affirmātūrōrum | affirmātūrārum | affirmātūrōrum | |
Dative | affirmātūrō | affirmātūrō | affirmātūrīs | ||||
Accusative | affirmātūrum | affirmātūram | affirmātūrum | affirmātūrōs | affirmātūrās | affirmātūra | |
Ablative | affirmātūrō | affirmātūrā | affirmātūrō | affirmātūrīs | |||
Vocative | affirmātūre | affirmātūra | affirmātūrum | affirmātūrī | affirmātūrae | affirmātūra |