afoniczny

Polish

Etymology

From afonia +‎ -iczny. First attested in 1872.

Pronunciation

• IPA^(key): /a.fɔˈɲit͡ʂ.nɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡ʂnɨ
• Syllabification: a‧fo‧nicz‧ny

Adjective

afoniczny (not comparable, no derived adverb)

1. (relational, pathology) aphonic

Declension

Declension of afoniczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	afoniczny		afoniczna	afoniczne	afoniczni	afoniczne
genitive	afonicznego		afonicznej	afonicznego	afonicznych
dative	afonicznemu		afonicznej	afonicznemu	afonicznym
accusative	afonicznego	afoniczny	afoniczną	afoniczne	afonicznych	afoniczne
instrumental	afonicznym		afoniczną	afonicznym	afonicznymi
locative	afonicznym		afonicznej	afonicznym	afonicznych

Further reading

• afoniczny in Polish dictionaries at PWN