afturbeygður

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈaftʏrˌpeiɣðʏr/

Adjective

afturbeygður

1. (grammar) reflexive

Declension

    positive (strong declension)

singular	masculine	feminine	neuter
nominative	afturbeygður	afturbeygð	afturbeygt
accusative	afturbeygðan	afturbeygða	afturbeygt
dative	afturbeygðum	afturbeygðri	afturbeygðu
genitive	afturbeygðs	afturbeygðrar	afturbeygðs
plural	masculine	feminine	neuter
nominative	afturbeygðir	afturbeygðar	afturbeygð
accusative	afturbeygða	afturbeygðar	afturbeygð
dative	afturbeygðum	afturbeygðum	afturbeygðum
genitive	afturbeygðra	afturbeygðra	afturbeygðra

    positive (weak declension)

singular	masculine	feminine	neuter
nominative	afturbeygði	afturbeygða	afturbeygða
accusative	afturbeygða	afturbeygðu	afturbeygða
dative	afturbeygða	afturbeygðu	afturbeygða
genitive	afturbeygða	afturbeygðu	afturbeygða
plural	masculine	feminine	neuter
nominative	afturbeygðu	afturbeygðu	afturbeygðu
accusative	afturbeygðu	afturbeygðu	afturbeygðu
dative	afturbeygðu	afturbeygðu	afturbeygðu
genitive	afturbeygðu	afturbeygðu	afturbeygðu

Derived terms

• afturbeygð sögn
• afturbeygt fornafn

See also

• afturbeyging