agrotechnik

Polish

Etymology

Back-formation from agrotechnika. First attested in 1914.

Pronunciation

• IPA^(key): /aɡ.rɔˈtɛx.ɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛxɲik
• Syllabification: ag‧ro‧tech‧nik

Noun

agrotechnik m pers

1. (agriculture, engineering) agricultural engineer

   Hypernym: inżynier

Declension

Declension of agrotechnik

	singular	plural
nominative	agrotechnik	agrotechnicy/agrotechniki (deprecative)
genitive	agrotechnika	agrotechników
dative	agrotechnikowi	agrotechnikom
accusative	agrotechnika	agrotechników
instrumental	agrotechnikiem	agrotechnikami
locative	agrotechniku	agrotechnikach
vocative	agrotechniku	agrotechnicy

Related terms

adjective

• agrotechniczny

 

noun

• agrotechnika

 

Further reading

• agrotechnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• agrotechnik in Polish dictionaries at PWN