ainut
Finnish edit
Pronunciation edit
Etymology 1 edit
From Proto-Finnic *ainut. Derived from the same root as ainoa; ain- + -ut.
Adjective edit
ainut (not comparable)
Declension edit
Only the nominative (ainut) and partitive (ainutta) singular forms are commonly used. In other cases the synonym ainoa is used instead.
Inflection of ainut (Kotus type 43/ohut, no gradation) | |||
---|---|---|---|
nominative | ainut | ainuet | |
genitive | ainuen | ainuiden ainuitten | |
partitive | ainutta | ainuita | |
illative | ainueen | ainuisiin ainuihin | |
singular | plural | ||
nominative | ainut | ainuet | |
accusative | nom. | ainut | ainuet |
gen. | ainuen | ||
genitive | ainuen | ainuiden ainuitten | |
partitive | ainutta | ainuita | |
inessive | ainuessa | ainuissa | |
elative | ainuesta | ainuista | |
illative | ainueen | ainuisiin ainuihin | |
adessive | ainuella | ainuilla | |
ablative | ainuelta | ainuilta | |
allative | ainuelle | ainuille | |
essive | ainuena | ainuina | |
translative | ainueksi | ainuiksi | |
abessive | ainuetta | ainuitta | |
instructive | — | ainuin | |
comitative | — | ainuine |
Synonyms edit
Derived terms edit
compounds
Further reading edit
- “ainut”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-01
Etymology 2 edit
Noun edit
ainut
- nominative plural of ainu