akselbant
Polish
editEtymology
editBorrowed from German Achselband.[1] First attested in 1808.[2][3]
Pronunciation
editNoun
editakselbant m inan
Declension
editDeclension of akselbant
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | akselbant | akselbanty |
genitive | akselbantu | akselbantów |
dative | akselbantowi | akselbantom |
accusative | akselbant | akselbanty |
instrumental | akselbantem | akselbantami |
locative | akselbancie | akselbantach |
vocative | akselbancie | akselbanty |
References
editFurther reading
edit- akselbant in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- akselbant in Polish dictionaries at PWN
- Aleksander Zdanowicz (1861) “akselbant”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “akselband”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 19