Hungarian edit

Etymology edit

Borrowed from Latin allegoricus, from Ancient Greek ἀλληγορικός (allēgorikós).[1] With -ikus ending.

Pronunciation edit

  • IPA(key): [ˈɒlːɛɡorikuʃ]
  • Hyphenation: al‧le‧go‧ri‧kus
  • Rhymes: -uʃ

Adjective edit

allegorikus (comparative allegorikusabb, superlative legallegorikusabb)

  1. allegoric

Declension edit

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative allegorikus allegorikusak
accusative allegorikusat allegorikusakat
dative allegorikusnak allegorikusaknak
instrumental allegorikussal allegorikusakkal
causal-final allegorikusért allegorikusakért
translative allegorikussá allegorikusakká
terminative allegorikusig allegorikusakig
essive-formal allegorikusként allegorikusakként
essive-modal
inessive allegorikusban allegorikusakban
superessive allegorikuson allegorikusakon
adessive allegorikusnál allegorikusaknál
illative allegorikusba allegorikusakba
sublative allegorikusra allegorikusakra
allative allegorikushoz allegorikusakhoz
elative allegorikusból allegorikusakból
delative allegorikusról allegorikusakról
ablative allegorikustól allegorikusaktól
non-attributive
possessive - singular
allegorikusé allegorikusaké
non-attributive
possessive - plural
allegorikuséi allegorikusakéi

Derived terms edit

See also edit

References edit

  1. ^ Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (’A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN

Further reading edit

  • allegorikus in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN
  • allegorikus in Ittzés, Nóra (ed.). A magyar nyelv nagyszótára (‘A Comprehensive Dictionary of the Hungarian Language’). Budapest: Akadémiai Kiadó, 2006–2031 (work in progress; published A–ez as of 2024)