alticolus
Latin
editEtymology
editAlternative form of alticola, from altus (“high”) + colō (“to inhabit”).
Pronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /alˈti.ko.lus/, [äɫ̪ˈt̪ɪkɔɫ̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /alˈti.ko.lus/, [äl̪ˈt̪iːkolus]
Adjective
editalticolus (feminine alticola, neuter alticolum); first/second-declension adjective
Usage notes
edit- Used almost exclusively as a taxonomic epithet and thus not normally in inflected forms other than the nominative singular.
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | alticolus | alticola | alticolum | alticolī | alticolae | alticola | |
Genitive | alticolī | alticolae | alticolī | alticolōrum | alticolārum | alticolōrum | |
Dative | alticolō | alticolō | alticolīs | ||||
Accusative | alticolum | alticolam | alticolum | alticolōs | alticolās | alticola | |
Ablative | alticolō | alticolā | alticolō | alticolīs | |||
Vocative | alticole | alticola | alticolum | alticolī | alticolae | alticola |