ambiwalentny

Polish

Etymology

Borrowed from German ambivalent, from ambi- +‎ Latin valēns +‎ -ny. First attested in 1902.

Pronunciation

• IPA^(key): /am.bi.vaˈlɛn.tnɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛntnɨ
• Syllabification: am‧bi‧wa‧len‧tny

Adjective

ambiwalentny (comparative bardziej ambiwalentny, superlative najbardziej ambiwalentny, derived adverb ambiwalentnie)

1. (relational) ambivalent (simultaneously experiencing or expressing opposing or contradictory feelings, beliefs, or motivations)

Declension

Declension of ambiwalentny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	ambiwalentny		ambiwalentna	ambiwalentne	ambiwalentni	ambiwalentne
genitive	ambiwalentnego		ambiwalentnej	ambiwalentnego	ambiwalentnych
dative	ambiwalentnemu		ambiwalentnej	ambiwalentnemu	ambiwalentnym
accusative	ambiwalentnego	ambiwalentny	ambiwalentną	ambiwalentne	ambiwalentnych	ambiwalentne
instrumental	ambiwalentnym		ambiwalentną	ambiwalentnym	ambiwalentnymi
locative	ambiwalentnym		ambiwalentnej	ambiwalentnym	ambiwalentnych

Related terms

noun

• ambiwalencja
• ambiwalentność

 

Collocations

Collocations

• mocno ambiwalentny ― strongly ambivalent
• wyraźnie ambiwalentny ― clearly ambivalent
• zdecydowanie ambiwalentny ― definitely ambivalent
• ambiwalentne odczucie ― ambivalent sense/feeling
• ambiwalentne uczucie ― ambivalent feeling/emotion
• ambiwalentny stosunek/ambiwalentna ― ambivalent attitude
• ambiwalentny charakter ― ambivalent character/nature
• ambiwalentne podejście ― ambivalent approach
• ambiwalentna reakcja ― ambivalent reaction
• ambiwalentna ocena ― ambivalent assesment
• ambiwalentne emocje ― ambivalent emotions
• ambiwalentna opinia ― ambivalent opinion
• ambiwalentna wartość ― ambivalent value
• ambiwalentne znaczenie ― ambivalent meaning
• ambiwalentna sytuacja ― ambivalent situation
• ambiwalentne stanowisko ― ambivalent position
• słowo ambiwalentne ― ambivalent

Further reading

• ambiwalentny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ambiwalentny in Polish dictionaries at PWN