ametor
Latin edit
Etymology edit
Borrowed from Ancient Greek ἀμήτωρ (amḗtōr).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /aˈmeː.tor/, [äˈmeːt̪ɔr]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /aˈme.tor/, [äˈmɛːt̪or]
Adjective edit
amētōr m or f (genitive amētōris); third declension
- motherless, without a mother
- Quintus Septimius Florens Tertullianus, liber de praescriptionibus adversus haereticos, caput LIII. In: Patrologiae cursus completus sive bibliotheca universalis, integra, uniformis, commoda, oeconomica, omnium SS. patrum, doctorum scriptorumque ecclesiaticorum. Series prima. Tomus secundus, edited by J.-P. Migne, 1844:
- Melchisedech facere pro coelestibus angelis atque virtutibus, nam esse illum usque adeo Christo meliorem, ut apator sit, ametor sit, agenealogetus sit, cujus neque initium, neque finis comprehensus sit aut comprehendi possit.
- Quintus Septimius Florens Tertullianus, liber de praescriptionibus adversus haereticos, caput LIII. In: Patrologiae cursus completus sive bibliotheca universalis, integra, uniformis, commoda, oeconomica, omnium SS. patrum, doctorum scriptorumque ecclesiaticorum. Series prima. Tomus secundus, edited by J.-P. Migne, 1844:
Declension edit
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | amētōr | amētōrēs |
Genitive | amētōris | amētōrum |
Dative | amētōrī | amētōribus |
Accusative | amētōrem | amētōrēs |
Ablative | amētōre | amētōribus |
Vocative | amētōr | amētōrēs |
See also edit
References edit
- “ametor”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- ametor in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.