anathematizatus
Latin edit
Etymology edit
Perfect passive participle of anathematīzō
Participle edit
anathematizātus (feminine anathematizāta, neuter anathematizātum); first/second-declension participle
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | anathematizātus | anathematizāta | anathematizātum | anathematizātī | anathematizātae | anathematizāta | |
Genitive | anathematizātī | anathematizātae | anathematizātī | anathematizātōrum | anathematizātārum | anathematizātōrum | |
Dative | anathematizātō | anathematizātō | anathematizātīs | ||||
Accusative | anathematizātum | anathematizātam | anathematizātum | anathematizātōs | anathematizātās | anathematizāta | |
Ablative | anathematizātō | anathematizātā | anathematizātō | anathematizātīs | |||
Vocative | anathematizāte | anathematizāta | anathematizātum | anathematizātī | anathematizātae | anathematizāta |