aneleminen
Finnish edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
aneleminen
- verbal noun of anella
- begging (for something submissively)
Declension edit
Inflection of aneleminen (Kotus type 38/nainen, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | aneleminen | anelemiset | ||
genitive | anelemisen | anelemisten anelemisien | ||
partitive | anelemista | anelemisia | ||
illative | anelemiseen | anelemisiin | ||
singular | plural | |||
nominative | aneleminen | anelemiset | ||
accusative | nom. | aneleminen | anelemiset | |
gen. | anelemisen | |||
genitive | anelemisen | anelemisten anelemisien | ||
partitive | anelemista | anelemisia | ||
inessive | anelemisessa | anelemisissa | ||
elative | anelemisesta | anelemisista | ||
illative | anelemiseen | anelemisiin | ||
adessive | anelemisella | anelemisilla | ||
ablative | anelemiselta | anelemisilta | ||
allative | anelemiselle | anelemisille | ||
essive | anelemisena | anelemisina | ||
translative | anelemiseksi | anelemisiksi | ||
abessive | anelemisetta | anelemisitta | ||
instructive | — | anelemisin | ||
comitative | See the possessive forms below. |