annihilaturus
Latin
editEtymology
editFuture active participle of annihilō
Participle
editannihilātūrus (feminine annihilātūra, neuter annihilātūrum); first/second-declension participle
- about to annihilate
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | annihilātūrus | annihilātūra | annihilātūrum | annihilātūrī | annihilātūrae | annihilātūra | |
Genitive | annihilātūrī | annihilātūrae | annihilātūrī | annihilātūrōrum | annihilātūrārum | annihilātūrōrum | |
Dative | annihilātūrō | annihilātūrō | annihilātūrīs | ||||
Accusative | annihilātūrum | annihilātūram | annihilātūrum | annihilātūrōs | annihilātūrās | annihilātūra | |
Ablative | annihilātūrō | annihilātūrā | annihilātūrō | annihilātūrīs | |||
Vocative | annihilātūre | annihilātūra | annihilātūrum | annihilātūrī | annihilātūrae | annihilātūra |