antykadencja
See also: antykadencją
Polish edit
Etymology edit
From anty- + kadencja. First attested in 1902.[1][2]
Pronunciation edit
Noun edit
antykadencja f
- (phonology) rising tone (typical of questions or to signal that the speaker has not finished speaking yet)
- Antonym: kadencja
Declension edit
Declension of antykadencja
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | antykadencja | antykadencje |
| genitive | antykadencji | antykadencji/antykadencyj (archaic) |
| dative | antykadencji | antykadencjom |
| accusative | antykadencję | antykadencje |
| instrumental | antykadencją | antykadencjami |
| locative | antykadencji | antykadencjach |
| vocative | antykadencjo | antykadencje |
Related terms edit
adjective
References edit
- ^ Towarzystwo Literackie imienia Adama Mickiewicza, Instytut Badań Literackich (Polska Akademia Nauk) (1902) Pamiętnik literacki: czasopismo kwartalne poświęcone historii i krytyce literatury polskiej[1], volume 51, Zakład im. Ossolińskich., page 451: “Nie mówiąc już o jej fundamentalnej roli we współczesnym wolnym wierszu polskim, niepodobieństwem jest ignorowanie metrycznej wagi intonacji pauzowej kadencji czy antykadencji (zgodnie z terminologią pionierskiego szkicu Karcewskiego […]”
- ^ antykadencja in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading edit
- antykadencja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- antykadencja in Polish dictionaries at PWN