aprowizator
Polish edit
Etymology edit
From aprowizacja + -ator. First attested in 1910.[1]
Pronunciation edit
Noun edit
aprowizator m pers
Declension edit
Declension of aprowizator
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | aprowizator | aprowizatorze/aprowizatorzy |
| genitive | aprowizatora | aprowizatorów |
| dative | aprowizatorowi | aprowizatorom |
| accusative | aprowizatora | aprowizatorów |
| instrumental | aprowizatorem | aprowizatorami |
| locative | aprowizatorze | aprowizatorach |
| vocative | aprowizatorze | aprowizatorze/aprowizatorzy |
Related terms edit
adjective
noun
verbs
References edit
- ^ aprowizator in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading edit
- aprowizator in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- aprowizator in Polish dictionaries at PWN