Latin edit

Noun edit

aquiductus m (genitive aquiductī); second declension (Late Latin, proscribed)

  1. Alternative form of aquaeductus
    • 3rd–4th century, Appendix Probi, line 22:
      aquaeductus non aquiductus
      [The correct form is] aquaeductus, not aquiductus

Declension edit

Second-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative aquiductus aquiductī
Genitive aquiductī aquiductōrum
Dative aquiductō aquiductīs
Accusative aquiductum aquiductōs
Ablative aquiductō aquiductīs
Vocative aquiducte aquiductī

Descendants edit

  • Gallo-Romance:
    • Champenois: ọdü (cupboard), odo̢y (ewer)
    • Franc-Comtois: adoi (spring)
    • Franco-Provençal: ewedyúa, ẹgadzẅay
    • Old Catalan: aiguaduit (influenced by aigua 'water')
    • Old French: avidotz (aqueduct)
  • Ibero-Romance:
  • Italo-Romance:
  • Rhaeto-Romance:
  • Derived forms:
  • Borrowings:

References edit