Latin edit

Etymology edit

archi- (arch-, highest) +‎ solium (seat, throne)

Pronunciation edit

(modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ar.kiˈso.li.um/, [ärkiˈs̬ɔːlium]

Noun edit

archisolium n (genitive archisoliī); second declension

  1. (Medieval Latin) principal royal seat, capital city
    • a. 1223, Otto von St. Blasien, Chronica, chapter 34:
      Hac itaque relaxatione recreato exercitu Iconium versus, tocius Cilicie metropolim soldanique archisolium, aciem direxit eamque inaudita celeritate expugnavit.
      The army having thus been reinvigorated by this relaxation, he arrayed his men against Iconium, the metropolis of all Cilicia and the sultan's capital city, and stormed it with unheard-of speed.

Declension edit

Second-declension noun (neuter).

Case Singular Plural
Nominative archisolium archisolia
Genitive archisoliī archisoliōrum
Dative archisoliō archisoliīs
Accusative archisolium archisolia
Ablative archisoliō archisoliīs
Vocative archisolium archisolia

References edit