argumentoiminen
Finnish
editEtymology
editPronunciation
edit- IPA(key): /ˈɑrɡumenˌtoi̯minen/, [ˈɑ̝rɡume̞n̪ˌt̪o̞i̯mine̞n]
- Rhymes: -oiminen
- Syllabification(key): ar‧gu‧men‧toi‧mi‧nen
Noun
editargumentoiminen
- verbal noun of argumentoida
- reasoning (examining or discussing by arguments)
Declension
editInflection of argumentoiminen (Kotus type 38/nainen, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | argumentoiminen | argumentoimiset | ||
genitive | argumentoimisen | argumentoimisten argumentoimisien | ||
partitive | argumentoimista | argumentoimisia | ||
illative | argumentoimiseen | argumentoimisiin | ||
singular | plural | |||
nominative | argumentoiminen | argumentoimiset | ||
accusative | nom. | argumentoiminen | argumentoimiset | |
gen. | argumentoimisen | |||
genitive | argumentoimisen | argumentoimisten argumentoimisien | ||
partitive | argumentoimista | argumentoimisia | ||
inessive | argumentoimisessa | argumentoimisissa | ||
elative | argumentoimisesta | argumentoimisista | ||
illative | argumentoimiseen | argumentoimisiin | ||
adessive | argumentoimisella | argumentoimisilla | ||
ablative | argumentoimiselta | argumentoimisilta | ||
allative | argumentoimiselle | argumentoimisille | ||
essive | argumentoimisena | argumentoimisina | ||
translative | argumentoimiseksi | argumentoimisiksi | ||
abessive | argumentoimisetta | argumentoimisitta | ||
instructive | — | argumentoimisin | ||
comitative | See the possessive forms below. |