arkadaş

See also: Arkadaş

Turkish

Etymology

From Ottoman Turkish آرقه‌داش, equivalent to arka (“back”) +‎ -daş (“fellow, sharer”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɑɾ.kɑˈdɑʃ/, [ɑɾ̞̊.kʰɑˈd̟ɑʃ]

• Audio

  (file)

• Hyphenation: ar‧ka‧daş

Noun

arkadaş (definite accusative arkadaşı, plural arkadaşlar)

1. friend
2. comrade
3. (in the plural) an informal word to address a group, especially of young people: guys!, people!

Declension

Inflection
Nominative	arkadaş
Definite accusative	arkadaşı
	Singular	Plural
Nominative	arkadaş	arkadaşlar
Definite accusative	arkadaşı	arkadaşları
Dative	arkadaşa	arkadaşlara
Locative	arkadaşta	arkadaşlarda
Ablative	arkadaştan	arkadaşlardan
Genitive	arkadaşın	arkadaşların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular arkadaşım arkadaşlarım 2nd singular arkadaşın arkadaşların 3rd singular arkadaşı arkadaşları 1st plural arkadaşımız arkadaşlarımız 2nd plural arkadaşınız arkadaşlarınız 3rd plural arkadaşları arkadaşları Definite accusative Singular Plural 1st singular arkadaşımı arkadaşlarımı 2nd singular arkadaşını arkadaşlarını 3rd singular arkadaşını arkadaşlarını 1st plural arkadaşımızı arkadaşlarımızı 2nd plural arkadaşınızı arkadaşlarınızı 3rd plural arkadaşlarını arkadaşlarını Dative Singular Plural 1st singular arkadaşıma arkadaşlarıma 2nd singular arkadaşına arkadaşlarına 3rd singular arkadaşına arkadaşlarına 1st plural arkadaşımıza arkadaşlarımıza 2nd plural arkadaşınıza arkadaşlarınıza 3rd plural arkadaşlarına arkadaşlarına Locative Singular Plural 1st singular arkadaşımda arkadaşlarımda 2nd singular arkadaşında arkadaşlarında 3rd singular arkadaşında arkadaşlarında 1st plural arkadaşımızda arkadaşlarımızda 2nd plural arkadaşınızda arkadaşlarınızda 3rd plural arkadaşlarında arkadaşlarında Ablative Singular Plural 1st singular arkadaşımdan arkadaşlarımdan 2nd singular arkadaşından arkadaşlarından 3rd singular arkadaşından arkadaşlarından 1st plural arkadaşımızdan arkadaşlarımızdan 2nd plural arkadaşınızdan arkadaşlarınızdan 3rd plural arkadaşlarından arkadaşlarından Genitive Singular Plural 1st singular arkadaşımın arkadaşlarımın 2nd singular arkadaşının arkadaşlarının 3rd singular arkadaşının arkadaşlarının 1st plural arkadaşımızın arkadaşlarımızın 2nd plural arkadaşınızın arkadaşlarınızın 3rd plural arkadaşlarının arkadaşlarının
Predicative forms Singular Plural 1st singular arkadaşım arkadaşlarım 2nd singular arkadaşsın arkadaşlarsın 3rd singular arkadaş arkadaştır arkadaşlar arkadaşlardır 1st plural arkadaşız arkadaşlarız 2nd plural arkadaşsınız arkadaşlarsınız 3rd plural arkadaşlar arkadaşlardır

Derived terms

• arkadaşça
• arkadaşla
• arkadaşlı
• arkadaşlık
• arkadaşsa
• arkadaşsız
• arkadaşsızca
• arkadaşsızlık
• hayalî arkadaş

 

See also

• dost

Further reading

• arkadaş in Reverso (Turkish-English)