assuefaciens
Latin
editEtymology
editPresent participle of assuēfaciō
Participle
editassuēfaciēns (genitive assuēfacientis); third-declension one-termination participle
Declension
editThird-declension participle.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | assuēfaciēns | assuēfacientēs | assuēfacientia | ||
Genitive | assuēfacientis | assuēfacientium | |||
Dative | assuēfacientī | assuēfacientibus | |||
Accusative | assuēfacientem | assuēfaciēns | assuēfacientēs assuēfacientīs |
assuēfacientia | |
Ablative | assuēfaciente assuēfacientī1 |
assuēfacientibus | |||
Vocative | assuēfaciēns | assuēfacientēs | assuēfacientia |
1When used purely as an adjective.