attaminaturus
Latin
editEtymology
editFuture active participle of attāminō
Participle
editattāminātūrus (feminine attāminātūra, neuter attāminātūrum); first/second-declension participle
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | attāminātūrus | attāminātūra | attāminātūrum | attāminātūrī | attāminātūrae | attāminātūra | |
Genitive | attāminātūrī | attāminātūrae | attāminātūrī | attāminātūrōrum | attāminātūrārum | attāminātūrōrum | |
Dative | attāminātūrō | attāminātūrō | attāminātūrīs | ||||
Accusative | attāminātūrum | attāminātūram | attāminātūrum | attāminātūrōs | attāminātūrās | attāminātūra | |
Ablative | attāminātūrō | attāminātūrā | attāminātūrō | attāminātūrīs | |||
Vocative | attāminātūre | attāminātūra | attāminātūrum | attāminātūrī | attāminātūrae | attāminātūra |