audytywny

Polish

Etymology

Adapted borrowing of French auditif +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /aw.dɘˈtɘv.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘvnɘ
• Syllabification: au‧dy‧tyw‧ny

Adjective

audytywny (not comparable, no derived adverb)

1. (relational) auditive, auditory

   Synonyms: audialny, słuchowy

Declension

Declension of audytywny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	audytywny		audytywna	audytywne	audytywni	audytywne
genitive	audytywnego		audytywnej	audytywnego	audytywnych
dative	audytywnemu		audytywnej	audytywnemu	audytywnym
accusative	audytywnego	audytywny	audytywną	audytywne	audytywnych	audytywne
instrumental	audytywnym		audytywną	audytywnym	audytywnymi
locative	audytywnym		audytywnej	audytywnym	audytywnych

Further reading

• audytywny in Polish dictionaries at PWN