Latin edit

Pronunciation edit

Noun edit

auspicātus m (genitive auspicātūs); fourth declension

  1. augury

Declension edit

Fourth-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative auspicātus auspicātūs
Genitive auspicātūs auspicātuum
Dative auspicātuī auspicātibus
Accusative auspicātum auspicātūs
Ablative auspicātū auspicātibus
Vocative auspicātus auspicātūs

Adjective edit

auspicātus (feminine auspicāta, neuter auspicātum, comparative auspicātior, adverb auspicātō); first/second-declension adjective

  1. favourable
  2. auspicious

Declension edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative auspicātus auspicāta auspicātum auspicātī auspicātae auspicāta
Genitive auspicātī auspicātae auspicātī auspicātōrum auspicātārum auspicātōrum
Dative auspicātō auspicātō auspicātīs
Accusative auspicātum auspicātam auspicātum auspicātōs auspicātās auspicāta
Ablative auspicātō auspicātā auspicātō auspicātīs
Vocative auspicāte auspicāta auspicātum auspicātī auspicātae auspicāta

Related terms edit

References edit

  • auspicatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • auspicatus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • auspicatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette