autodemascat
Romanian
editEtymology
editPast participle of autodemasca.
Noun
editautodemascat n (plural autodemascaturi)
Declension
editDeclension of autodemascat
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) autodemascat | autodemascatul | (niște) autodemascaturi | autodemascaturile |
genitive/dative | (unui) autodemascat | autodemascatului | (unor) autodemascaturi | autodemascaturilor |
vocative | autodemascatule | autodemascaturilor |
Verb
editautodemascat (past participle of autodemasca)
References
edit- autodemascat in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN