autodestrukcyjny
Polish edit
Etymology edit
From autodestrukcja + -ny. First attested in 1947.[1][2]
Pronunciation edit
- IPA(key): /aw.tɔ.dɛs.trukˈt͡sɨj.nɨ/
Audio (file) - Rhymes: -ɨjnɨ
- Syllabification: au‧to‧des‧truk‧cyj‧ny
Adjective edit
autodestrukcyjny (comparative bardziej autodestrukcyjny, superlative najbardziej autodestrukcyjny, derived adverb autodestrukcyjnie)
Declension edit
Declension of autodestrukcyjny (hard)
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
| nominative | autodestrukcyjny | autodestrukcyjna | autodestrukcyjne | autodestrukcyjni | autodestrukcyjne | |
| genitive | autodestrukcyjnego | autodestrukcyjnej | autodestrukcyjnego | autodestrukcyjnych | ||
| dative | autodestrukcyjnemu | autodestrukcyjnej | autodestrukcyjnemu | autodestrukcyjnym | ||
| accusative | autodestrukcyjnego | autodestrukcyjny | autodestrukcyjną | autodestrukcyjne | autodestrukcyjnych | autodestrukcyjne |
| instrumental | autodestrukcyjnym | autodestrukcyjną | autodestrukcyjnym | autodestrukcyjnymi | ||
| locative | autodestrukcyjnym | autodestrukcyjnej | autodestrukcyjnym | autodestrukcyjnych | ||
References edit
- ^ Prace Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego: Travaux de la Société des sciences et des lettres de Wrocław. Seria A.[1], Wrocławskie Towarzystwo Naukowe, 1947, page 26: “ […] Luca z La disubbidienza o cechach autodestrukcyjnych przypominających Michele z pierwszej powieści, a także Michele z La ciociara, który bardzo świadomie podchodzi do życia, ale nie potrafi się doń aktywnie włączyć.”
- ^ autodestrukcyjny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading edit
- autodestrukcyjny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- autodestrukcyjny in Polish dictionaries at PWN