autodestrukcyjny

Polish

Etymology

From autodestrukcja +‎ -ny. First attested in 1947.^[1]^[2]

Pronunciation

IPA^(key): /aw.tɔ.dɛs.trukˈt͡sɨj.nɨ/
Audio: (file)
Rhymes: -ɨjnɨ
Syllabification: au‧to‧des‧truk‧cyj‧ny

Adjective

autodestrukcyjny (comparative bardziej autodestrukcyjny, superlative najbardziej autodestrukcyjny, derived adverb autodestrukcyjnie)

(literary) self-destructive

Declension

Declension of autodestrukcyjny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	autodestrukcyjny		autodestrukcyjna	autodestrukcyjne	autodestrukcyjni	autodestrukcyjne
genitive	autodestrukcyjnego		autodestrukcyjnej	autodestrukcyjnego	autodestrukcyjnych
dative	autodestrukcyjnemu		autodestrukcyjnej	autodestrukcyjnemu	autodestrukcyjnym
accusative	autodestrukcyjnego	autodestrukcyjny	autodestrukcyjną	autodestrukcyjne	autodestrukcyjnych	autodestrukcyjne
instrumental	autodestrukcyjnym		autodestrukcyjną	autodestrukcyjnym	autodestrukcyjnymi
locative	autodestrukcyjnym		autodestrukcyjnej	autodestrukcyjnym	autodestrukcyjnych

References

^ Prace Wrocławskiego Towarzystwa Naukowego: Travaux de la Société des sciences et des lettres de Wrocław. Seria A.‎^[1], Wrocławskie Towarzystwo Naukowe, 1947, page 26: “ […] Luca z La disubbidienza o cechach autodestrukcyjnych przypominających Michele z pierwszej powieści, a także Michele z La ciociara, który bardzo świadomie podchodzi do życia, ale nie potrafi się doń aktywnie włączyć.”
^ autodestrukcyjny in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego